VE ECE....

         Bekledik,bekledik ve sonunda Ecisimize kavuştuk...Bugün tam 18 günlüğüz...Bizim için yeni bir süreç başladı.Hayatımızda büyük bir değişiklik oldu.Efe beklediğimden daha iyi Allah'a şükür...Ben daha çok kıskanacağını düşünmüştüm.Belki Ece biraz daha büyüyünce,daha zor olacak bizim için.Ne olursa olsun kardeş candır diye düşünüyorum.İleride belki biz olmayacağız ama onlar hep birlikte olacaklar inşallah...
         Kardeşi gelmeden önce Efe'yi bu fikre alıştırma çabalarımız oldu.Hamile olduğumu ilk etapta söylemedim Efe'ye.Dokuz ay uzun bir süreçmiş çocuklar için.Efe sorana kadar söylemedik biz de.Sonraki doktor kontrollerimize birlikte gittik.karnımdayken sohbet ettik kardeşiyle.İleride birlikte yapacaklarından bahsettik.Son zamanlardaki hastane dönüşlerinde Efe'ye kardeşin gönderdi diyerek bir hediye aldım.Bu hediyelere çok mutlu oldu.Bir de doğduğunda kardeşi ona tablet getirdi.Zaten çok istiyordu,çok mutlu oldu.
       Ben hastanedeyken  Efe ananesi  ve kuzei İrem'le kaldı.İrem'in olması iyi oldu, birlikte oynadılar.Ama hastaydı Efe,babası doktora götürdü antibiyotik kullandık.Hastaneye geldi babasıyla birlikte bizi görmeye.Kardeşini çok tatlı buldu,kuzum diye seviyor.Beni o halde görünce çok üzüldü.Sonra pişman oldum keşke o halde görmeseydi diye.''Elbiseni hiç beğenmedim,elindeki iğneleri de onları çıkar ''dedi.Soğuk davrandı bana hep öyle devam edecek sandım.Şükür ki eve geldiğimizde iyiydi.Bir hafta okula göndermedik.Babası da evde olduğu için birlikte olalım diye düşündük.Ama sonraki hafta okula gitmekte zorlandı.
     Kardeşiyle çok yalnız bırakmamaya çalışıyoruz.Bazen yüzünü örtüyor,bazen kardeşi uyurken kulağına bağırıyor.Sevmek isterken zarar verebilir diye dikkat ediyoruz.Alışması zaman alacak.Bazen bebek oluyor.Kardeşinin eldivenlerini, kıyafetlerini giyiyor.Ben kardeşiyle ilgilenirken o da babasının bebeği oluyor.Fotoğrafta görüldüğü üzere...:)

Doğuma gelince,hiç hatırlamak bile istemiyorum.Efe'ye göre çok zordu...Eciş'e gelince şimdilik her şey iyi,umarım böyle devam eder.Bu arada sahalara da geri döndük.Kardeşinin uyuduğu zamanlarda etkinlik yapıyoruz oğlumla.En çok buna mutlu oldu.Çünkü hamileliğin son zamanları sürekli hastalandım, genelde kitaptan çalıştık.İnşallah yeni etkinliklerimizle burada olamaya devam edeceğiz:)