Sayfalar

19 Aralık 2014 Cuma

TAŞ BOYAMA



 
Önceden yaptığımız çalışmaları taslak olarak kaydetmiştim.Yoğun geçen bir hamilelik sürecinden sonra ancak fırsat bulup yazıyorum.Bundan sonra bir kaç post yazdan kalma olacak yani:)Bu çalışmadaki taşları Bim'den almıştık.Ki bence bahçeden toplanan taşlarla da yapılabilir.Biz yanındaki boyaları kullandık ama keçeli kalemlerle de yapılabilir.Benim de ileriki günlerde planlarım arasında...Bizim için eğlenceli ,güzel bir çalışmaydı,tavsiye ederiz... 

18 Aralık 2014 Perşembe

VE ECE....



         Bekledik,bekledik ve sonunda Ecisimize kavuştuk...Bugün tam 18 günlüğüz...Bizim için yeni bir süreç başladı.Hayatımızda büyük bir değişiklik oldu.Efe beklediğimden daha iyi Allah'a şükür...Ben daha çok kıskanacağını düşünmüştüm.Belki Ece biraz daha büyüyünce,daha zor olacak bizim için.Ne olursa olsun kardeş candır diye düşünüyorum.İleride belki biz olmayacağız ama onlar hep birlikte olacaklar inşallah...
         Kardeşi gelmeden önce Efe'yi bu fikre alıştırma çabalarımız oldu.Hamile olduğumu ilk etapta söylemedim Efe'ye.Dokuz ay uzun bir süreçmiş çocuklar için.Efe sorana kadar söylemedik biz de.Sonraki doktor kontrollerimize birlikte gittik.karnımdayken sohbet ettik kardeşiyle.İleride birlikte yapacaklarından bahsettik.Son zamanlardaki hastane dönüşlerinde Efe'ye kardeşin gönderdi diyerek bir hediye aldım.Bu hediyelere çok mutlu oldu.Bir de doğduğunda kardeşi ona tablet getirdi.Zaten çok istiyordu,çok mutlu oldu.
       Ben hastanedeyken  Efe ananesi  ve kuzei İrem'le kaldı.İrem'in olması iyi oldu, birlikte oynadılar.Ama hastaydı Efe,babası doktora götürdü antibiyotik kullandık.Hastaneye geldi babasıyla birlikte bizi görmeye.Kardeşini çok tatlı buldu,kuzum diye seviyor.Beni o halde görünce çok üzüldü.Sonra pişman oldum keşke o halde görmeseydi diye.''Elbiseni hiç beğenmedim,elindeki iğneleri de onları çıkar ''dedi.Soğuk davrandı bana hep öyle devam edecek sandım.Şükür ki eve geldiğimizde iyiydi.Bir hafta okula göndermedik.Babası da evde olduğu için birlikte olalım diye düşündük.Ama sonraki hafta okula gitmekte zorlandı.
     Kardeşiyle çok yalnız bırakmamaya çalışıyoruz.Bazen yüzünü örtüyor,bazen kardeşi uyurken kulağına bağırıyor.Sevmek isterken zarar verebilir diye dikkat ediyoruz.Alışması zaman alacak.Bazen bebek oluyor.Kardeşinin eldivenlerini, kıyafetlerini giyiyor.Ben kardeşiyle ilgilenirken o da babasının bebeği oluyor.Fotoğrafta görüldüğü üzere...:)
Doğuma gelince,hiç hatırlamak bile istemiyorum.Efe'ye göre çok zordu...Eciş'e gelince şimdilik her şey iyi,umarım böyle devam eder.Bu arada sahalara da geri döndük.Kardeşinin uyuduğu zamanlarda etkinlik yapıyoruz oğlumla.En çok buna mutlu oldu.Çünkü hamileliğin son zamanları sürekli hastalandım, genelde kitaptan çalıştık.İnşallah yeni etkinliklerimizle burada olamaya devam edeceğiz:)

4 Kasım 2014 Salı

EFE'NİN OKUL MACERASI

     Daha önceki yazımda bahsetmiştim. Gölbaşı'na taşınmamızın en büyük sebeplerinden biri de Özkan Efe'ydi.Tam gün okula gitmesini istedik.Kardeşi de olacağı için okulda daha çok vakit geçirsin diye düşündük.Temmuzda Efe'yi bağımsız bir ana sınıfına kaydettirmiştik. Eylülde yeni yönetmelikle tam günün kaldırıldığını öğrendik.Okula başlamadan yapılan veli toplantısında öğretmeniyle tanıştık,sınıfını gördük.Açıkcası hiç içime sinmedi.Küçücük bir sınıf, kalabalık bir okul.Daha iyi bir okul arayışına girdik,çünkü okul,öğretmen bizim için çok önemliydi.Bir arkadaşımızın da tavsiyesiyle ''Minik Eller'' ana sınıfına kaydımızı yaptırdık.Efe direk oraya başladı.O açıdan iyi oldu.Okula başlamadan okul değiştirmesi yani...
       Alışma sürecimiz benim beklediğimden daha zordu.Ben geçen yıl okula gittiği için daha kolay adapte olacağını düşünmüştüm.İlk hafta öğlene kadar gitti okula.Seminer dönemi olduğu için bizim de almamız daha kolay oldu.İlk gün birlikteydik.Daha çok benimle oturmayı tercih etti.Rahattı,öğretmeninin yanına gidip ''Dilara '' şarkısını söylemek istedi.Çok komikti,arkadaşları dinlediler ve alkışladılar.Benim gitmemi hiç istemedi.
        İkinci gün ben aşağıda bekledim.Arada kontrol etmek için yanıma geldi.Okula gideceğimi ve onu almaya geleceğimi söyledim.Ağladı,istemedi.Çizgi film izlerken kaçtım ben:(Öğretmeni çok az ağladığını söyledi.Daha sonraki günler servisle okula gitti.Her sabah bir bahane buldu ağlamak için.Bu sürecin geçici olacağını biliyorduk.Kararlı olmak gerekiyordu ama belki de hamileliğin verdiği duygusallıkla bu süreçten ben de çok etkilendim.Mümkün olduğunca ona yansıtmamaya çalıştım.Efe'nin bahaneleri çok komikti.Bir gün okul servisinin rengini beğemedi,başka gün Yıldız teyzenin yemeklerini..İkinci hafta hasta olduk ikimiz de.Okula gitmedik.
        Efe aslında okulu ve öğretmenini çok sevdi.Tek sıkıntısı arkadaş edinememekti.Çok şükür öğretmenin de yardımıyla arkadaşlarıyla anlaştı.Son iki haftadır çok mutlu.Ayrıca spor ve İngilizce derslerini çok seviyor.
       Açıkçası okul benim de beklentilerimin çok üstünde çıktı.Zaten öğretmenimizi ilk günden itibaren çok sevdik.Güler yüzlü,her an iletişime geçebildiğimiz,her şeyi rahatlıkla konuşabildiğimiz biri olması bizi çok mutlu ediyor.Efe'nin uyum sürecinde de bize çok desteği oldu.
      Efe okulunda çok mutlu...Artık hiç ağlamıyor, eve geldiğinde de okuldan ve arkadaşlarından bahsediyor.İnşallah böyle devam eder.Kardeşi olmadan bu süreci atlatabildiğimiz için çok mutluyum...Umarım hep böyle mutlu olur(uz)...

21 Ekim 2014 Salı

BENDEN,SENDEN,BİZDEN

           Oyyy oyyyy...Yazmadığım zamanlarda o kadar birikti ki anlatacaklarım....Bizden yepyeni haberler var mesela....Hayatımızda köklü değişikler var.Dokuz yıllık Karaali maceramıza son verdik.Önce evimizi taşıdık merkeze,sonra okulumuzu.Tebdil-i mekanda ferahlık vardır diye düşündük.Zor oluyor  tabii insanın alışkanlıklarından vazgeçmesi...Zamanla benimsiyorsun her şeyi.Hızla geçiyor yıllar,sadece anılarımız kalıyor geriye...Önemsediğim ise sadece güzel anılar biriktirmek...
          Yeni evimize,yeni çevremize en çabuk uyum sağlayan Özkan Efe oldu aslında...Evimizin hemen altında bir bakkalın olması en çok hoşuna giden detay oldu.Artık bakkal Mehmet amcası hayatında önemli bir yere sahip...Evde pişen ne olursa ona da götürmek en büyük hobisi.Tek başına inip çıkıyor rahatlıkla.Bazen Mehmet amcasıyla bakkalın önünde oturuyor hatta.Yani artık bakkaldan ekmek alma görevini Efe devraldı babadan...Yıllar geçiyor ve büyüyor bal yanaklı küçük oğluş....Tabii evimizin hemen yanında park olması,marketlere yakın olması da kolaylaştırdı Efe'nin uyum sağlamasını...Karşıdaki düğün salonundaki düğünlere önceleri hep neden gitmediğimizi sorgulasa da zamanla alıştı duruma:)
         Hayatımızda ki bir diğer ve sanırım en büyük değişiklik Efe'ye kardeş geliyor olması...Önceleri söylemedik durumu,sadece alıştırmaya çalıştık.Bir gün arkadaşımla konuşurken (karnım da bayağı büyümüştü) ''Senin karnında bebek mi var?''diye sordu.O zaman açıkladım,küçük bir kız kardeşi olacağını.Efe normalde kıskanç bir çocuk.Yani babasıyla beni paylaşmayı çok sevmiyor.Ama kardeş fikrine çabuk alıştı.Kardeşinin oun sesiniduyduğunu söylediğimden beri onunla konuşuyor.Ece koymayı  düşünüyoruz ismine,Efe kardeşini ''Eciş'' diye seviyor.Bakalım doğunca bizi nasıl bir süreç bekleyecek...Zor günler bizi bekliyor olacak...
           Hayatımızdaki bir diğer değişiklik de, Efe'nin ve benim okulumuzun değişmesi...Efe'nin okulu hakkında bir sonraki yazımda bahsedeceğim. Benim okuluma gelince, büyük ve güzel bir okul...Şimdilik mutluyum bakalım...Zaten doğum iznine ayrılmama çok az bir süre kaldı. Tam alıştım derken, ayrılacağım yani.)Bizden şimdilik bu kadar...İnşallah bundan sonra yazmak için daha çok fırsatım olacak...

16 Haziran 2014 Pazartesi

SAYI OYUNLARI



Son zamanlarda sayı oyunlarına ağırlık verdik.Bu straforlar önceden elimde vardi.Bende bu şekilde değerlendirdim.Sayıları ve kareleri eşleştirdik.Artık bu tarz etkinlikleri çok çabuk yapıyor.

14 Haziran 2014 Cumartesi

KOZALAK SÜSLEDİK

Bu etkinlik benim en sevdiklerim arasında.Görüntüsü çok hoş...Kozalakları simli yapıştırıcı ile süsledik.



Ben bir tanesini yaptım,Efe bey 4,5 tane boyadı.Boyamaya doyamadı....:)

DİŞ FIRÇASIYLA BOYAMA

Okulda hemen hemen her gün boyama etkinliği  yaptıkları için evde daha çok parmak ve sulu boya yapıyoruz.Bir de daha çok değişik boyamalar yaptırmaya çalışıyorum.Burda da diş fırçasıyla boyama yaptık.Efe zaten bayılıyor parmak boyaya.

Bu da şaheserimizin son hali...Bir kaç kağıt boyadık...

11 Haziran 2014 Çarşamba

BÖCEKLER DUYUSALIMIZ


Gün içinde bir fırsatını yakalayıp suyla oynayan oğluşa özellikle banyo öncesi sulu etkinlikler yaptırıyorum.A101 den çok uygun fiyata aldığımız bu böcekleri su dolu bir kabın içine koydum.Eline alıp oynaması bu sefer uzun sürdü,çünkü böceklerden korktu.Çok az bir süre oynadıktan sonra arabalarını yıkamak istedi.Serdiğimiz örtünün ıslanması,bu da yetmeyip halıya su geçmesi etkinliğin bitimine neden oldu:)

KURBAĞA DOMİNOMUZ

Meraklı Minik'in son sayısında kurbağa dominosu vardı.Bizde ailece oynayalım dedik.Özellikle babamızın çok hoşuna gitti bu oyun.Ama Efe için aynı şeyi söyleyemem.Oyunu tamamlayamadık çoğu kez.Yenilgiyi hazmedemiyor beyefendi.Yenileceğini anladığı an  oyunu bırakıp gitti,zor ikna ettik.Kerem abisi de böyleydi.Ona çekmiş sanırım.



Üstteki son kare oyunu bırakıp gittiği anlardan...Küçük gıcık:)

10 Haziran 2014 Salı

TOPLAMA YAPTIK



Facebook'ta takip ettiğim bir grupta gördüğüm bu etkinlik benim çok hoşuma gitmiştti ama Efe için aynı şeyi söyleyemeyeceğim.Ben ilgisini çeker diye düşünmüştüm ama beni yanılttı.Zaten sözel yönü daha kuvvetli matematiği çok sevmiyor.Toplama işlemini çok basit olarak öğretmeye çalıştım ama o daha çok pompomların aşağıya düşmesiyle ilgilendi:)İlerleyen zamanlarda tekrar yapmak üzere kaldırdık.

9 Haziran 2014 Pazartesi

KAVANOZ BOYADIK...



Guaj boyalarla bantladığım kavanozu boyamaya çalıştık.Sonra bantlarını çıkaracaktık.Boyadıktan sonra kurusun diye pencerenin önüne koyduk.Bir kaç gün bekledik ama kurumadı.Kalemlik olarak kullanırız diye düşünmüştüm ama kurumayınca hüsranla sonuçlandı....

8 Haziran 2014 Pazar

TEKNE TURUMUZ

Babamızın sanayide işi olunca bizde takıldık peşine ,Mehtap'la buluştuk...Birlikte yemek yedik,tekneye bindik,dondurmacıya gittik...Efe için harika bir gündü...



OKULDAN...

Son haftalarda gitmese de okul Efe için gerçekten çok faydalı oldu. İyi ki başlamışız...Kahvaltı için evde yemediklerini yemeye başladı, arkadaşlığı öğrendi.Her gün bir bahane bulsa da çok zorlamadı bizi.Bahaneleri de çok komikti.Bazen  öğretmeni ona sadece Özkan dediği için gitmek istemedi ,bazen unu tanımadıklarını bahane etti.İyi kötü yarım dönemi bitirdi.Okulun en kalıcı etki 23 Nisan'da oldu.Hala Osman Paşa'yım diye ortalıkta geziyor,hemen hemen her gün videosunu izliyor.Hatta bir gün oyun alanında korkan bir çocuğa ''Korkma burda Osman Paşa var''dedi.Tuna Nehri türküsünü de günde en az üç kere dinliyoruz.
Sonuç olarak bu okul dönemimizi mutlu bir şekilde atlattık, inşallah devamı seneye...




Bu fotoğrafları bahçede oynarlarken çekmiştim.Aşağıdakiler de  ana sınıfı panosundan...Özkan Efe'nin yaptıkları...






Son olan resim anneler gününde öğretmenine yaptığımız hediye.Efe ''ama öğretmenler günü değil ki,anneler günü bu senin olsun''dediyse de ikna ettim,öğretmenine götürdü:)

6 Haziran 2014 Cuma

SON ZAMANLARDA....

Tembelliğin doruk noktalarına ulaştığım son günlerde bloğa da yazı yazamaz oldum....Bilgisayarı açmak bile zor geliyor...Allahtan fotoğrafları yedeklemişim.
Bu fotoğraf neredeyse bir ay öncesinden...Okula gelen ziyaretçi öğrenciler yüzünü boyamışlar ,aslan olmuş.O gün çok mutluydu,yüzünü uyuyana kadar sildirmedi.
Burada yine bir Efe klasiği....Topuklu ayakkabı giymiş,poz veriyor...

Dişlerini fırçalamak isteyince ben de izin verdim,bu halde geri geldi.Bunu son zamanlarda çok sık yapıyor.Aynanın karşısına geçip jöle falan sürüyor.Saçını o kadar ıslıyor ki kafasından akan damlaları gösterip ''anne bak ağlıyorum''diyor.

Çok sevdiğimiz Mahmut amcamızın düğününe gittik.25 Mayıs'tı sanırım.Orkestra sesinden çok rahatsız oldu.Sinemada ve tiyatroda da böyle yapıyor.Hatta düğünde uyudu ama yine de ellerini kulaklarından çekmedi.


Son resimlerde de anlaşılacağı üzere namaz kılıyor.Bahçedeydik ve ezan okundu,o da namaz kılmaya başladı.Daha önce de yatarken yatsı ezanını duydu ve namaz kılmadım diye ağlamıştı...
      Böyle işte...Son zamanlarda biz mutluyuz, tatili sabırsızlıkla bekliyoruz... Haa bir de yazın gelmesini:)

5 Haziran 2014 Perşembe

İRMİK TEPSİMİZ




Bir Mentossorri etkinliği olan irmik tepsisini biz de yaptık.Zımpara rakamlara bakarak sayıları irmik döktüğümüz tepside çizmeye çalıştık.6 'yı ters çevirince 9'u bulduk.Zaten buna takmış durumdayız.İrmikleri dökme kısmı olmasaydı daha da güzel bir etkinlik olurdu.