Biz küçükken yoktu parmak boya falan....Hatta sulu boya bile büyük bir nimetti.Alabilmek ne haddimize,okul kitaplarını bile başkalarından bulurduk....Sulu boya lükstü yani bizim için...Başkalarının önlükleri,başkalarının kitapları ile büyüyen bir nesildik biz...Şimdi ise hepsinden çeşit çeşit...Kırtasiye gezmek hobilerim arasına girdi sırf bu yüzden...Efe'yle en sevdiğimiz aktiviteler arasında resim yapmak...Sulu boya ise vazgeçilmezimiz...Hasta olduğumuz zamanlardan kalma aşağıdaki görüntüler...Didem ablamız kapıdan bir şey istemeye gelmişti,bizde zorla eve soktuk...Birlikte resim yaptılar Efe'yle...Sulu boya olunca işin içinde eğlencenin dibini vurdu Efe...Uzun zamandır kapının arkasında bekleyen tahtamızı çıkardık( tuval yaptık bir nevi)Üzerene fon kartonu yapıştırıp boyama yaptık....
Her sulu boya sonrası klasikleşen ellerimizi ve yüzümüzü boyama etkinliğimizle bitirdik çalışmamızı.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder